De Tour de Trance van 2024 zal qua afstand iets meer dan 3.000 kilometer bedragen, dat is iets minder dan in 2023. Tim Schroeder, een sportieve jongeman maar geen wielrenner, fietste recent maar liefst 5.000 kilometer in The USA. Hij startte in San Diego aan de westkust en de eindbestemming was Jacksonville in het oosten van Amerika. (zie kaartje hierboven).
Tekst en filminterview Charles Duijff
Het werd fietsen met alleen vriend Richard om van 'los te breken' (te demarreren), dus géén groot peloton en geen toeschouwers langs het parcours. Tim Schroeder gebruikte ook geen echte racefiets om die 5.000 km af te leggen. Demarreren was overigens nooit de bedoeling. Vriend Richard fietste met Tim mee uit solidariteit. Het bleef dus 'un peloton de deux'! Solidair met vriend Tim, die vader is van dochtertje Eleyna, een 7-jarig meisje dat lijdt aan het Usher Syndroom. U heeft er op de sites van Nieuws.nl al het nodige over kunnen lezen, want we volgden Tim en Richard in Amerika en deden tussentijds diverse malen verslag van hun bijzondere TOUR.
Het doel
Met hun tocht door Amerika hoopten de mannen minstens € 50.000,- in te zamelen voor de Stichting Usher Syndroom, uiteraard bestemd voor onderzoek gericht op genezing van deze vreselijke aandoening. Deze ziekte leidt tot doofheid en vervolgens ook blindheid. Meestal al op jonge leeftijd. Helaas werd het financiële doel(nog)niet gehaald. De teller blijft vooralsnog steken op bijna € 30.000,-, maar de cheque wordt pas in juni aan de stichting overhandigd, dus we hebben nog even! U kunt nog volop helpen! Hierna de link naar de website waar u kunt doneren! Iedere euro telt.....Doneren kan via de link Fight against deafblindness .
De reis naar de USA
De vertrekdag was 6 maart 2024. Ik schreef het al, Tim is geen wielrenner, maar voordat je aan zo'n fietsmarathon begint train je natuurlijk wel maanden vooraf. Overigens vertrokken Tim en zijn vriend Richard 9 april 2022 per fiets richting het Spaanse Alicante, voor hetzelfde doel en toen werd zo'n € 25.000,- ingezameld. Ook toen was Richard solidair met Tim. De tocht naar Alicante (2.200 km) was weliswaar korter, maar zeker niet minder zwaar! Tim vertelde me dat de vliegreis van Nederland naar Boston Amerika ontspannen verliep. Het vliegtuig was niet vol, er was voldoende beenruimte en er waren maaltijden aan boord. Vanaf Boston (zie kaart openingsfoto) volgde nog een ruim 5 uur durende vlucht naar San Diego in het westen. Die lokale vlucht was minder comfortabel. Een volle oudere- en kleinere kist zonder eten aan boord......
Geen fietsen
De eerste fietsdag ging verloren omdat de fietsen niet op tijd met de vlucht uit Boston waren meegekomen. Die dag verlies werd aangewend om vast wat aandacht te genereren bij de lokale media regio San Diago. Dat leverde een artikel op in een lokale krant en er. kwam ook een opsteker van € 500,- gedoneerd door San Diago Whale Watch. Er werd ook contact gezocht met een TV-station in de regio en de volgende dag, toen de fietsen inmiddels waren gearriveerd, zou duidelijk worden dat de TV- beslissing om aandacht te geven aan de stichting Usher Syndroom nog wel even op zich zou laten wachten. Dat zou opnieuw een fietsdag verlies opleveren, dus besloten Tim en Richard die TV-beslissing niet af te wachten en snel te starten met hun 5.000 km lange tocht. De fietstocht werd voor beiden mogelijk dankzij onbetaald verlof, dus verliesdagen konden de mannen echt niet gebruiken. Er zou ook nog contact zijn met een arts uit New Orleans over het Usher Syndroom, maar ook dat liep anders. Wel had Tim contact via Facebook. Er zou ook nog een ontmoeting zijn met een ca. 30 jaar jonge dame uit Jacksonville die zelf lijdt aan het Usher Syndroom. Ook die ontmoeting lukte niet. Best wat teleurstelling dus aan het begin van het fietsavontuur.
Fietstocht net over de helft.....Richard moest afhaken....
Vanaf Houston, op dag 21 van de fietstocht haakte Richard af. Tim fietste van west naar oost Amerika totaal 37 dagen, dus dat gebeurde net iets over de helft van de tocht. Bij Richard speelde daarbij privé omstandigheden, veel fietspech, veel lekke banden. Tim: 'Het was voor ons beiden mentaal heel zwaar'. Dun bevolkte streken met lange wegen door woestijnachtige dorre vlakten, veel vrachtverkeer en rommel op de vluchtstroken dat voor (nog meer) lekke banden zorgde. Niet bepaald een leuke entourage voor een lange fietstocht. Erg deprimerend eigenlijk. Dat heeft bij Richard waarschijnlijk de doorslag gegeven te stoppen. Het duo fietste dagelijks vanaf 9:00 uur tot ongeveer 16:00 uur. Zoveel mogelijk via een (strak) routeschema dat tevoren werd uitgezet. Soms moest creatief met het schema worden omgegaan, door onvoorziene omstandigheden, zoals bijvoorbeeld harde tegenwind en/of geen slaapaccommodatie in de buurt. Dan werden de fietsdagen soms langer of korter.
Vanaf Houston fietste Tim dus alleen verder. Simon, de broer van Eleyna's moeder is naar Houston gekomen en heeft Tim tijdens zijn verdere tocht per auto gevolgd en kon hem indien nodig bijstaan.
Lichamelijke conditie
Volgens Tim ging dat wat hem betreft beter dan tijdens de fietstocht in 2022 naar Alicante. De eerste dag in Amerika was wel erg zwaar vanwege meteen veel klimwerk. Tim was na die eerste dag 'helemaal kapot'. Doordat de route daarna veelal vlak was, uitgezonderd enkele minder zware klimwegen, verliep het qua conditie verder een stuk beter. Richard was qua conditie sowieso beter. Bij aankomst in New Orleans was Tim wel enorm blij met enkele dagen rust. Hij vertelde me dat hij heeft genoten van zijn bezoek aan New Orleans.....een bruisende stad.....
Terug in Nederland
Ondanks enkele tegenslagen en het feit dat zijn streefbedrag dat hij voor de Stichting Usher Syndroom (nog) niet heeft behaald, houdt Tim een voldaan gevoel over aan dit Amerikaanse fiets-avontuur. Hij droomt zelfs al van nog zo'n fiets-avontuur in een ver continent.
NOGMAALS...U kunt alsnog helpen dat streefbedrag te halen. Surf naar Fight against deafblindness .
Hieronder een interview met Tim Schroeder
[embed][/embed]