Vandaag 35 jaar geleden, op 15 oktober 1988, bereikte het nummer ‘Groovy Kind of Love’ van Phil Collins de eerste plaats van de top-40. Voor Collins was dat de 5e keer dat hij met een single die toppositie innam. Voor ‘Groovie Kind of Love’ was het de eerste keer… in 200 jaar!
(tekst: Wim Meijer)
Eerste keer
Voor Phil Collins was het nauwelijks meer bijzonder. Al sinds 1981 was hij rijkelijk vertegenwoordigd in de hitlijsten met drie succesvolle studio-albums en bijna twintig hitsingles. Toch was het opzienbarend dat het hem lukte om ook het nummer ‘Groovy Kind of Love’ naar een eerste plaats te loodsen. Er waren immers al heel wat artiesten hem voorgegaan die het weliswaar niet onverdienstelijk deden, maar die begeerde 1e plaats werd toch nooit gehaald.
Muzio Clementi
De oorsprong van ‘Groovy Kind of Love moet worden gezocht aan het einde van de 18e eeuw. Toen schreef de Italiaanse componist, dirigent, pianist en muziekpedagoog Muzio Clementi de Piano Sonate in G Major Op. 36
Aan het begin van de zestiger jaren van de vorige eeuw waren het de toen 17-jarige Tony Wine en de 21-jarige Carole Bayer Sager die het waagde om het gerespecteerde stuk van de oude Italiaanse meester te bewerken tot een modern nummer en te voorzien van tekst. Slechts 20 minuten hadden Wine en Sager nodig om tot het bekende resultaat te komen.
De kunst was nu alleen nog om een zanger, zangeres of groep voor het nummer te vinden. De eerste uitvoering kwam van het duo Diane Hall en Anita Ray. Hun uitvoering werd echter alleen in Frankrijk uitgegeven en bracht nauwelijks succes. Ook de tweede uitvoering Patty La Belle and Her Bluebelles kreeg de handjes nauwelijks op elkaar en staat ook in geen enkele hitlijst genoteerd.
The Mindbenders
Anders werd dat toen de Engelse popgroep The Mindbenders het nummer opnamen als hun debuutsingle. Op 12 maart 1966 bereikten zij de tweede plaats in de Britse Top 50. Ook in Ierland werd het een hit en een jaar later, in 1967, bereikten The Mindbenders ook een 2e plaats in de Amerikaanse Billboard Hot 100. Alleen Nederland bleef wat achter met een bescheiden 39e plaats.
Phil Collins
Dat werd echter anders in 1988. Nadat ook Sonny & Cher en Les Ray (Mud) een weinig succesvolle versie van ‘Groovy Kind of Love´ op de plaat hadden gezet volgde in 1988 Phil Collins, die alle voorgaande versies ongeveer verpletterde en zowel in Europa als in Amerika de eerste plaats in de hitlijsten voor zich opeiste.
David Garrett
In hoeverre de versie van Phil Collins aansluit bij de bedoeling van de oorspronkelijke componist van het nummer, Muzio Clementi, kun je je afvragen. In ieder geval moet het hem genoegen hebben gedaan dat Collins het nummer vaak live bracht van achter de piano. En dat is nou precies het instrument waarvoor Clementi, een tijdsgenoot van Wolfgang Amadeus Mozart, het zo rond het eind van de 18e eeuw voor had geschreven.
Toch zou ik me voor kunnen stellen dat de Italiaanse meester misschien warmere gevoelens zou kunnen ontwikkelen bij het horen en zien van de versie van de Duits-Amerikaanse vioolvirtuoos David Garrett. En dat warme gevoel deel ik graag met hem.
