Vandaag 60 jaar geleden, op 29 augustus 1964, kwam het nummer ‘Oh, Pretty Woman’ van Roy Orbison uit. Voor de toen pas 19-jarige zanger uit Vernon (Texas) betekende het de bevestiging van zijn internationale doorbraak. In 1960 had hij al zijn eerste grote hit met 'Only the lonely’, waarmee hij in de Amerikaanse Billboard Hot 100 de tweede plaats wist te bereiken en in de Engelse UK Single Chart zelfs een eerste plaats.
(tekst: Wim Meijer)
Beatle-hegemonie doorbroken
Met 'Oh, Pretty Woman’ brak hij echter alle denkbare records. Terwijl in 1964 de Engelse groepen Amerika veroverden, doorbrak Roy Orbison de hegemonie van The Beatles in de Amerikaanse top tien door gedurende drie weken de eerste plaats voor zich op te eisen. In de eerste tien dagen na de release werd de plaat meer verkocht dan enige andere 45-toeren plaat die tot op dat moment was uitgekomen. Behalve in Amerika en Engeland werd 'Oh, Pretty Woman’ ook een nummer-één hit in alle andere Europese landen, met uitzondering van Frankrijk, waar hij bleef steken op een achtste plaats.
Uiteindelijk werden er van het nummer meer dan zeven miljoen exemplaren verkocht. Zesentwintig jaar later zou de song de inspiratiebron vormen van de gelijknamige film van Garry Marshall met Julia Roberts en Richard Gere in de hoofdrollen.
Drama’s
Dat een doorslaand succes in de muziek geen garantie is voor een gelukkig leven moest Roy Orbison enkele jaren na Pretty Woman ervaren. Op 6 juli 1966 kwam zijn 24-jarige vrouw Claudette om het leven bij een motorongeluk gedurende een gezamenlijke motorvakantie. En twee jaar later sloeg opnieuw het noodlot toe toen zijn huis bij het Old Hickory Lake in Hendersonville (Tennessee) door brand werd vernietigd en daarbij zijn twee zoons, Roy Dewayne (8 jaar) en Anthony (4 jaar), in de vlammenzee omkwamen.
Voor zijn vrouw schreef Roy Orbison het nummer Claudette dat door The Everly Brothers op plaat werd gezet
Latere carrière
Ongeveer een jaar na de dramatisch brand trouwde Roy Orbison met de Duitse Barbara Anne Marie Wilhonnen Jacobs. Daarna pakte Roy zijn carrière weer op. Weliswaar scoorde hij in Amerika geen grote hits meer, in Astralië, Engeland, Ierland en Duitsland bleef hij mateloos populair.
Een opleving van zijn carrière in Amerika kwam op september 1987 met het concert en de tv-special 'Roy Orbison and Friends, A Black and White Night’ (uitgezonden op 3 januari 1988). Hierdoor kwam zijn muziek onder de aandacht van de jongere generatie Amerikanen. Het vormde ook de aanleiding voor het opnemen van een nieuw album 'Mystery Girl’ met een nieuwe single 'You Got It’.
De release van 'You Got it’ zou Roy Orbison echter niet meemaken. Op 6 december 1988 overleed hij tijdens een bezoek aan zijn moeder in Hendersonville, aan de gevolgen van een hartinfarct na een leven met veel muzikale successen maar nog veel meer drama. Dat hij met de song 'Crying’ een wereldhit scoorde past geheel in zijn life-story.