De Kleine Prins: kinderboek voor volwassenen

Foto: Wikipedia/collage Wim Meijer

Het Verhaal van de Dag neemt je vandaag 120 jaar mee terug in de tijd, naar 29 juni 1900, toen de beroemde Franse piloot en schrijver Antoine de Saint-Exupéry werd geboren. In zijn bekendste werk ‘De Kleine Prins’ liet hij zijn twee grote passies, vliegen en schrijven, op een unieke manier samen komen.

Vliegen en schrijven
Een toekomst als piloot en/of schrijver was niet het eerste waaraan werd gedacht bij Antoine de Saint-Exupéry. Als zoon van een burggraaf en een barones ging hij eerst naar de Franse École Navale (Franse Marine). Hij verliet de school echter zonder diploma na tweemaal te zijn gezakt voor zijn examen. Ook een opleiding architectuur bleek niet aan hem besteed, en na 15 maanden gaf hij ook daar de brui aan. Zijn echte carrière begon toen hij in 1921 in het leger kwam en hij privé vlieglessen nam. Het vliegen werd zijn grote passie. Hij haalde zijn vliegbrevet en werd piloot bij de Franse Luchtmacht.

Antoine de Saint Exupéry (foto: Wikipedia)

Ondanks een indrukwekkende luchtvaartcarrière is zijn echte internationale bekendheid vooral te danken aan zijn kwaliteiten als schrijver. Antoine de Saint-Exupéry ontwikkelde zich tot een begenadigd auteur die zijn werk wist te larderen met de mooiste quotes.

Le Petit Prince
Zijn beroemdste, en tevens zijn laatste boek is ‘Le Petit Prince’ (De Kleine Prins) Het boek vertelt het verhaal van een piloot die neerstort in de Sahara en daar een klein jongetje ontmoet. Het jongetje blijkt een prins te zijn die leeft op een asteroïde, een kleine planeet met een roos en drie vulkaantjes, waarvan er twee werken.

(foto: Pixabay)

Op een dag verlaat de prins de planeet, om te zien hoe de rest van het heelal eruit ziet, en hij bezoekt verschillende andere planeetjes. Elk van die planeetjes wordt bewoond of beheerst door een volwassene die zichzelf op een of andere manier belachelijk maakt:

  • De Koning die gelooft dat hij over de sterren heerst, omdat hij ze beveelt om dingen te doen die ze normaal gesproken ook wel zouden doen.
  • De IJdeltuit die door iedereen geliefd wil worden, maar in zijn eentje op zijn planeet zit.
  • De Dronkenlap die drinkt om te vergeten dat hij zich schaamt voor het feit dat hij drinkt.
  • De Zakenman die altijd druk is met het tellen van sterren, waarvan hij gelooft dat ze van hem zijn. Hij wil ze gebruiken om meer sterren te kopen.
  • De Lamp-ontsteker die woont op een klein planeetje dat elke minuut draait. Lang geleden had hij de taak gekregen om ’s nachts de lamp aan te steken en hem ’s morgens weer te doven. Toentertijd draaide de planeet met een redelijke snelheid, en had hij tijd om te slapen. Maar na verloop van tijd begon de planeet steeds sneller te draaien. Omdat de ontsteker weigerde om te stoppen met zijn werk, ontsteekt en dooft hij de lamp nu iedere minuut, en krijgt hij geen rust meer.
  • De Geograaf die al zijn tijd besteedt aan het maken van kaarten, maar nooit zijn bureau verlaat om op ontdekking te gaan. Uit beroepsmatige interesse vraagt de geograaf aan de prins om zijn planeet te beschrijven. Het prinsje beschrijft de vulkanen en de roos. “We noteren geen bloemen”, zegt de geograaf, omdat ze maar tijdelijk zijn. Dit choqueert het prinsje.
    De wetenschap dat zijn roos ooit vergaat doet hem pijn. De geograaf adviseert het prinsje vervolgens om de planeet aarde te bezoeken, waar hij in de Sahara de neergestorte piloot ontmoet.

In de verhalen die het Prinsje aan de piloot vertelt over de planeet waar hij woont en de planeten die hij heeft bezocht stelt hij gezagsverhoudingen, menselijke relaties, solidariteit, kameraadschap en materialisme aan de kaak.

Kinderboek voor volwassenen
Het boekje ‘De Kleine Prins’ was eigenlijk bedoeld als kinderboek maar groeide uit tot een tijdloze en leeftijdsloze bestseller. Het werd uitgegeven in 200 landen en in 160 talen en er werden meer dan 80 miljoen exemplaren van verkocht. De Nederlandse vertaling kwam uit in 1951. Op dit moment werkt Erik van Muiswinkel aan een nieuwe vertaling. Deze komt naar verwachting in oktober van dit jaar uit.

Missing in action
Schrijver Antoine de Saint-Exupéry heeft zelf niet lang van het succes kunnen genieten. Op 31 juli 1944, een jaar nadat het boek was uitgekomen, keerde hij niet terug na een vlucht met een Lockheed Lightning P38J, waarmee hij vanaf Corsica verkenningen had uitgevoerd boven het Rhônedal, als onderdeel van de geallieerde voorbereidingen voor de invasie in Zuid-Frankrijk.

Het duurde 60 jaar, tot 7 april 2004, voordat men voor de kust van Marseille op 60 meter diepte de wrakstukken van zijn toestel vond. Vier jaar later, in maart 2008, bekende de toen 88-jarige Horst Rippert, de broer van zanger Iwan Rebroff, dat hij in 1944 Antoine de Saint-Exupéry met diens toestel had neergehaald. Rippert gaf te kennen de schrijver erg te bewonderen en betuigde dan ook spijt.

Antoine de Saint-Exupéry bij zijn vliegtuig (foto: Wikipedia)

Met de dood van  Antoine de Saint-Exupéry kwam een einde aan de fraaie quotes die na ruim 70 jaar nog niets aan kracht hebben ingeleverd en nog altijd actueel zijn. Enkele daarvan wil ik jullie niet onthouden:

Quotes van Antoine de Saint-Exupéry

  • Als je een schip wil bouwen, roep dan geen mannen bij elkaar om hout te verzamelen, het werk te verdelen en orders te geven. In plaats daarvan, leer ze verlangen naar de enorme eindeloze zee.
  • Wat de woestijn mooi maakt, is dat hij ergens een bron verbergt.
  • Liefde bestaat niet uit elkaar aanstaren, maar uit samen in dezelfde richting kijken.
  • Een doel zonder een plan is slechts een wens.
  • Alle volwassenen waren ooit kinderen. Maar slechts weinigen herinneren het zich.
  • Enkel met het hart kan men goed zien. Het essentiële is onzichtbaar voor de ogen.
  • Het lijkt er op dat perfectie bereikt is, niet wanneer er niks meer toe te voegen valt, maar wanneer er niks meer af te halen valt.
  • Ouders begrijpen nooit iets uit zichzelf en voor kinderen is het vervelend hun altijd alles weer uit te moeten leggen.
  • Een stapel stenen houdt op een stapel stenen te zijn, op het moment dat een enkele man er naar kijkt met in zijn hoofd het beeld van een kathedraal.
  • ‘Goedemiddag’, zei de kleine prins.
    ‘Goedendag’, zei de koopman.
    Hij verkocht uitstekende dorstlessende pillen. Men slikt eens in de week een pil en voelt nooit meer behoefte aan drinken.
    ‘Waarom verkoop je die?’ vroeg het prinsje.
    ‘Het is een grote tijdsbesparing’, zei de koopman. ‘De geleerden hebben het uitgerekend. Je spaart drieënvijftig minuten in de week’.
    ‘En wat doe je dan met die drieënvijftig minuten?’
    ‘Daar doe je mee wat je wilt…’
    ‘Als ik drieënvijftig minuten over had’, dacht het prinsje bij zichzelf, ‘dan liep ik heel rustig naar een bron…’
Cookieinstellingen